
Reviews A descoberta do paraíso
EricVisser op de Taehwa Peak bij Wonsan in Noord Korea (Uit: ‘DE ONTDEKKING VAN HET PARADIJS’)
Laatste Reviews
- Pas in 2015 heb ik Eric – en zijn lieve maatje Dominique – persoonlijk leren kennen. Dit boek geeft een zeer bijzonder verslag van de levensreis waarvan het doel Eric duidelijk voor ogen stond: Jezus leren kennen in de praktijk en Hem volgen, en anderen oproepen ook naar de stem van God te luisteren. In 2017 ben ik samen met mijn zoon Edwin en schoonzoon Harm Jan in Brazilië geweest om met Eric projecten van Children Asking te bezoeken. Door het werk in de favela’s voor kinderen en weduwen die leven onder zeer moeilijke omstandigheden wordt Gods liefde getoond. Eric en Dominique hebben het ‘paradijs’ ontdekt in het werk voor Children Asking en het boek geeft ons – persoonlijk en als kerken – een opdracht om dat werk voort te zetten, in Jezus Naam!Wim de Jong
- Ik vond het een heel mooi boek.Theo
“Eric noemt de kerk ergens ‘een kreupele beelddrager van Christus’. Als zijn bruid is zij te vaak even ontrouw als de vrouw van de profeet Hosea, van wie we lezen dat ze haar man in de steek liet om haar beroep als prostituée weer op te pakken. Toch nam Hosea haar weer terug, zoals God zijn volk Israel na elke krisis weer in liefde omarmde. Deze les leren we van de kerkgeschiedenis: steeds kwam er een reformatie of revival na tijden van geestelijke ingezonkenheid. In ons persoonlijke leven is dat niet anders. Eric is daar een goed voorbeeld van. Het geloof van zijn ouders raakte hij kwijt maar vond het toch weer terug. Uit genade alleen, zeggen we dan! God wekt leven uit de dood; daar is zijn boek een sterk getuigenis van. Hij zag een zwarte raaf op een rots zitten als symbool dat God zijn profeten voedt. Ik zie een witte duif door zijn boek vliegen als symboold dat Jezus door zijn Geest altijd met hem was en is, en ook met het werk zal zijn dat hij samen met zijn vrouw heeft mogen beginnen. Dat beloofde hij voor zijn hemelvaart; en daar mogen we op vertrouwen.”
Ds. Bob Wilenga
Ongeveer dertig jaar zit ik in het vak van redacteur/corrector. In deze functie heb ik heel veel gelezen. Bijna alles is in die jaren voorbijgekomen, van doorwrochte theologische werken tot kinderboeken en van afstudeerscripties tot vertaalde romans. Af en toe kwam er een egodocument voorbij, maar zelden was ik zo onder de indruk van een autobiografie als van het onderhavige. De inhoud is intrigerend, en de vorm laat zien dat de schrijver verstand heeft van compositie.
De ontdekking van het paradijs is niet zomaar een levensverhaal, het is een odyssee, een zoektocht. En dan niet alleen de zoektocht van Eric Visser, zodat het boek slechts interessant zou zijn voor degenen die hem kennen of geïnteresseerd zijn in het werk dat hij doet. Homerus’ Odyssee gaat immers ook niet alleen over Odysseus, maar is het verhaal van ieder mens die op zoek gaat, hoogte- en dieptepunten doormaakt en uiteindelijk veilig thuiskomt.
Ik heb Eric leren kennen als een kleurrijk figuur. Hij is een man die niet schroomt moeilijke en gevaarlijke situaties onder ogen te zien en onverschrokken de confrontatie aangaat.
Hij was een internationaal bekend kunstschilder. Op de leeftijd waarop de meeste mensen van hun pensioen gaan genieten heeft hij alles wat hij had – en dat was véél – opgegeven, om kinderwerk te gaan doen in de sloppenwijken van Sao Paolo. Inmiddels zijn er projecten in onder andere Guinea Bissau, Angola, Mozambique en Pakistan.
Janneke van Hoven