
Reviews de ontdekking van het Paradijs
EricVisser op de Taehwa Peak bij Wonsan in Noord Korea (Uit: ‘DE ONTDEKKING VAN HET PARADIJS’)
Laatste Reviews
Een boeiend geschreven boek in de vorm van aparte verhalen, waarin Eric de zoektocht naar de bestemming van zijn leven beschrijft.
Dit boek bevat ook een boodschap aan ons als lezers. Willen wij wel alles van onszelf opgeven om Jezus Christus te volgen ? Willen we Hem gehoorzamen en luisteren waartoe Hij ons bestemd heeft om onze plaats in die grote opdracht in te nemen.?
Eric ,met Dominique als zijn trouwste hulp en supporter, heeft dit avontuur aanvaard.
Het is uiteindelijk een Braziliaans avontuur geworden , in de favela’s ,onder de minsten van de minsten ,waar hij God’s liefde liet zien . Een onderwijsprogramma werd geinitieerd , maar lees zelf over de moeite en strijd waarmee dit gepaard ging.
Zelf heb ik in Brazilie een deel van de resultaten van Eric’s inspanningen mogen zien en ervaren. Ik ben zeer onder de indruk en overtuigd dat bij God alle dingen mogelijk zijn !!
Adry de Gee-Hilbrands
Ongeveer dertig jaar zit ik in het vak van redacteur/corrector. In deze functie heb ik heel veel gelezen. Bijna alles is in die jaren voorbijgekomen, van doorwrochte theologische werken tot kinderboeken en van afstudeerscripties tot vertaalde romans. Af en toe kwam er een egodocument voorbij, maar zelden was ik zo onder de indruk van een autobiografie als van het onderhavige. De inhoud is intrigerend, en de vorm laat zien dat de schrijver verstand heeft van compositie.
De ontdekking van het paradijs is niet zomaar een levensverhaal, het is een odyssee, een zoektocht. En dan niet alleen de zoektocht van Eric Visser, zodat het boek slechts interessant zou zijn voor degenen die hem kennen of geïnteresseerd zijn in het werk dat hij doet. Homerus’ Odyssee gaat immers ook niet alleen over Odysseus, maar is het verhaal van ieder mens die op zoek gaat, hoogte- en dieptepunten doormaakt en uiteindelijk veilig thuiskomt.
Ik heb Eric leren kennen als een kleurrijk figuur. Hij is een man die niet schroomt moeilijke en gevaarlijke situaties onder ogen te zien en onverschrokken de confrontatie aangaat.
Hij was een internationaal bekend kunstschilder. Op de leeftijd waarop de meeste mensen van hun pensioen gaan genieten heeft hij alles wat hij had – en dat was véél – opgegeven, om kinderwerk te gaan doen in de sloppenwijken van Sao Paolo. Inmiddels zijn er projecten in onder andere Guinea Bissau, Angola, Mozambique en Pakistan.
Janneke van Hoven
“Eric noemt de kerk ergens ‘een kreupele beelddrager van Christus’. Als zijn bruid is zij te vaak even ontrouw als de vrouw van de profeet Hosea, van wie we lezen dat ze haar man in de steek liet om haar beroep als prostituée weer op te pakken. Toch nam Hosea haar weer terug, zoals God zijn volk Israel na elke krisis weer in liefde omarmde. Deze les leren we van de kerkgeschiedenis: steeds kwam er een reformatie of revival na tijden van geestelijke ingezonkenheid. In ons persoonlijke leven is dat niet anders. Eric is daar een goed voorbeeld van. Het geloof van zijn ouders raakte hij kwijt maar vond het toch weer terug. Uit genade alleen, zeggen we dan! God wekt leven uit de dood; daar is zijn boek een sterk getuigenis van. Hij zag een zwarte raaf op een rots zitten als symbool dat God zijn profeten voedt. Ik zie een witte duif door zijn boek vliegen als symboold dat Jezus door zijn Geest altijd met hem was en is, en ook met het werk zal zijn dat hij samen met zijn vrouw heeft mogen beginnen. Dat beloofde hij voor zijn hemelvaart; en daar mogen we op vertrouwen.”
Ds. Bob Wielenga
“Sommige mensen vragen mij wel eens: ‘ Heb jij Jezus ooit gezien?’. Dan zeg ik: ‘ Ja, op Paasmorgen 1982 aan de oever van de Seine in Parijs, maar ik heb hem pas herkend in 2002 op een pleintje in de buurt van metro Ahangabau in Sao Paulo.” Vanaf de Rotterdamse hongerwinter tot en met de honger in de Braziliaanse sloppenwijken, in het levensverhaal van mijn vader lijkt God soms heel ver weg. De hulpbehoevenden van deze aarde zijn een rode draad in het pad dat mijn vader aflegt; Of het nu het Joodse buurmeisje is dat gedeporteerd werd, de Oost-Duitse vluchtelingen zijn die met zijn hulp de grens over gesmokkeld werden, de noodkreet van een Rotterdamse straatprostituee is of de Braziliaanse straatkinderen zijn; God komt steeds dichterbij in mijn vaders leven en Zijn hand is steeds duidelijker zichtbaar. Dit verhaal bestrijkt verscheidene decennia, elk met hun eigen dynamiek in het leven van mijn vader. Allereerst is er een artistieke zoektocht die in de roerige zeventiger jaren tot grote successen leidt. Het najagen van een droom lijkt gelukt te zijn. Echter wisselen hoogtepunten zich af met dieptepunten. Met als grootste dieptepunt de dood van zijn beste vriend. In het begin van de jaren ’80 vinden er drastische veranderingen plaats in het leven van mijn vader. Alles achterlatend, net als voorbeeld Vincent van Gogh, verblijft hij in het kunstzinnige Parijs. Dit is echter de start van een nieuwe zoektocht; een spirituele zoektocht. Tot die tijd was God ‘ dood’, maar nadat er een aantal bijzondere synchroniciteiten hebben plaatsgevonden herontdekt hij God in de Notre Dame op paasmorgen 1982. De Notre Dame in Parijs is de plek waar ik twee jaar later gedoopt ben. Een jaar daarvoor heeft mijn vader mijn moeder ontmoet. Een nieuwe levensfase die niet gebeurd zou zijn zonder deze grote kentering van enkele jaren eerder. “ Waarom verspil je je talenten aan de gekroonde hoofden van deze aarde en wijd je ze niet aan de mensen die het harder nodig hebben? ” Dit vroeg mijn oom aan mijn vader nadat hij de opdracht van een statieportret van kroonprins Willem-Alexander had voltooid bij het aanbreken van het nieuwe millennium. Tien jaar eerder bevindt mijn vader zich bij het sterfbed van mijn opa die in een droom mijn vaders toekomst heeft gezien in een metafoor. Deze toekomst was inderdaad niet het schilderen van de gekroonde hoofden der aarde maar het redden van de hulpbehoevenden op deze planeet. Voor deze levensopdracht was echter nog een statieportret nodig. Die kwam er in opdracht van Unesco; het portretteren van Braziliaanse straatkinderen. Een reis naar Brazilie volgde en tijdens deze reis kreeg het leven van mijn vader opnieuw een drastische wending. Zijn artistieke- en spirituele zoektocht waren voltooid en alles wat er hiervoor gebeurd was, hoogte- en dieptepunten, viel definitief op zijn plaats. Deze nieuwe levensfase van mijn vader heb ik zeer bewust meegemaakt. Ik raad u aan om het statieportret van de kinderen uit de Braziliaanse favela te bekijken. Elk kind op de voorgrond van dit schilderij kent een eigen ontroerend verhaal dat beschreven wordt door mijn vader in dit verhaal. Hoe hartverscheurend sommige vertellingen ook zijn, er klinkt altijd een sprankje hoop door heen. Omdat mijn vader deze kinderen de boodschap wil meegeven die hij door middel van zijn levenspad heeft meegekregen. Meer zal ik niet vertellen, leest u zelf maar.
Jean-Eric Visser
Schrijf een review
Schrijf een review voor De ontdekking van het paradijs: