
‘De Volto Santo in de Duoma di San Martino te Lucca – Italië’ (Hfst. 3)
Uitgeverssamenvatting
Een oude man in Toscane is een visionaire, literaire roman die de lezer meeneemt op een spirituele pelgrimstocht door Italië. Centraal staat Job Blijleven, een gepensioneerd leraar Frans die worstelt met geloof, verlies en de morele neergang van de samenleving. Zijn reis door Toscane, Lucca en Rome is niet slechts geografisch, maar vooral innerlijk: hij betreedt een mystieke tussenwereld waarin engelen, demonen en allegorische figuren hem confronteren met de zeven hoofdzonden en zijn eigen kwetsbaarheid.
Job groeit, samen met zijn metgezellen Whizzy, Rachel en Lunja, van scepticus naar spiritueel leider. Hij wordt geconfronteerd met de demon Luxuria, overwint Ira, en leert dat ware verlossing alleen kan plaatsvinden in relatie tot de ander en tot God. Uiteindelijk wordt hij benoemd tot poortwachter in de tweede hemel en ontmoet hij “de oude man” – een verbeelding van God zelf – in een visioen van verzoening en wijsheid.
Deze roman is tegelijk pelgrimsverhaal, apocalyptische allegorie en spirituele roman. Hij daagt de lezer uit om na te denken over de wortels van kwaad en verleiding, maar ook over liefde, vergeving en de hoop op een nieuwe wereld.

‘Grot van Zeus op de Pliroritus – Kreta’ Hfst. 13
Tekstanalyse en spanningsboog
Expositie (hoofdstuk 0–4)
- Introductie van Job als oude, sceptische leraar met spirituele twijfel.
- De reis naar Toscane vormt het decor; Lucca en Rome worden symbolische plaatsen.
- Eerste confrontaties met de spirituele dimensie: engelen, visioenen en de demon Luxuria.
Conflictontwikkeling (hoofdstuk 5–12)
- Job wordt meegesleept in mystieke ervaringen, waarin hij verleiding en innerlijke strijd moet doorstaan.
- Whizzy, Rachel en Lunja krijgen steeds meer diepte en functioneren als spiegels voor Jobs eigen ziel.
- De gevaren van wellust, hebzucht en macht worden uitgewerkt via allegorische ontmoetingen.
Stijgende spanning (hoofdstuk 13–20)
- De demon Ira verschijnt: thema’s van wraak, woede en vergeving worden centraal.
- Job leert vergeving niet als abstractie, maar als levenshouding.
- Symbolische en apocalyptische scènes – waaronder de confrontatie met de slang/Satan – markeren de intensivering van de geestelijke strijd.
Climax (hoofdstuk 21–24)
- Job en zijn metgezellen overwinnen de zeven demonen en ontvangen de sleutel van de brug.
- De aartsengel Michaël verschijnt, samen met de slang als ultieme tegenstander.
- Job ontmoet in de tweede hemel de oude man, een beeld van God, en ervaart de ultieme waarheid: dat God alleen wordt ontmoet in relatie.
- Afsluiting: een visioen van verzoening en het begin van het vrederijk.

‘Castiglione di Carfagnano – Toscane – Italië’ (Hfst. 10)
Spanningsboog
De roman volgt een spirituele pelgrimsboog:
- Zoektocht (twijfel, expositie).
- Confrontatie (strijd met zonde en demonen).
- Verheviging (spirituele climax met apocalyptische beelden).
- Verlossing (verzoening, wijsheid, vrederijk).
Het spanningsveld ligt minder in uiterlijke actie en meer in innerlijke en symbolische strijd.
Kwaliteitsbeoordeling binnen het genre
Sterktes
- Uniek en visionair: de roman mengt spirituele allegorie met literaire romantraditie.
- Thematische diepgang: exploratie van geloof, zonde, vergeving en verzoening.
- Stijl: rijk aan symboliek, poëtische taal en bijbelse verwijzingen.
- Karakterontwikkeling: Job maakt een geloofwaardige spirituele transformatie door.

‘De Gouden poort – Jeruzalem’ (Hfst. 19)
Plaats binnen het genre
- Sluit aan bij de traditie van mystieke en allegorische romans (denk aan De pelgrimsreis van Bunyan, De Naam van de Roos van Eco in religieuze setting).
- Onderscheidt zich in de hedendaagse Nederlandstalige literatuur door de expliciet spirituele en visionaire insteek.
- Geschikt voor een publiek dat literaire, religieuze en apocalyptische literatuur waardeert en bereid is zich in te laten met symbolische diepgang.